Inspiratie paden


Geachte leden van het constructeursgilde,

in navolging van uw opdracht tot onderzoek van de BEWEZEN geschiedenis van de inspiratiepaden moet ik helaas zeggen dat er maar weinig informatie is waarvan de onderzoekscommissie met zekerheid kan aangeven dat het bewezen is. Toch heeft de onderzoekscommissie niet het gevoel gefaald te hebben in de door uw uitgegeven opdracht. Voor uw gemak hebben we de verzamelde “zekerheden” hieronder gebundeld en laten wij de eindconclusie in uw vaardige handen.

Een van de eerste getuigenissen spreken die over de inspiriatiepaden moeten we helaas afdoen als verzinsels, want we kunnen ze simpelweg niet bewijzen. Ze liggen in lijn met de geschreven aantekeningen van de grote Octavius die een redelijk nauwkeurig verslag heeft achtergelaten bij het Gilde
Zowel de getuigschriften als Octavius zijn verslag spreken over het feit dat de inspiratiepaden kleuren met zich mee dragen in hun stromen. Elk van deze kleuren zouden verbonden zijn geweest met de goden uit het oude panthion.
Vooral het verslag van Octavius praat uitgebreid en in kleurrijke taal over de verschillende kleuren en het gevoel dat men kreeg als men ‘zijn hoofd erin stak’. Wij zijn ons helaas niet zeker of dit een omschrijving is van ‘het voelen’ van een inspiratiepad of dat het vaardigheid is die alleen de grote Octavius beheerste.
Het enigste wat zeker is, is dat na de val van het pantheon alle verslagen en getuigenschriften abrubt stopten met het vergelijken of benoemen van kleuren en/of het leggen van
 verbindingen met goden in correlatie met de inspiratiepaden.

Peters Pakivasta, ‘Het Wilde Begin’.

De oorsprong en het ontstaan van de inspiratiepaden is nog steeds een schimmig gebied waar geen geschreven getuigenissen van gevonden zijn. Het eerste standvastig bewijs wat er voorligt is een geschreven stuk over de stenen van Varar. Naar geruchten die wij hebben mogen vernemen zijn ook groepen avonturiers hier mee in aanraking gekomen toen ze bezig waren ten strijde te trekken tegen de demon Ilhatamax.

    “Stenen van Varar”

De stenen tonen vaak beschadigingen die wijzen op een zeer hoge leeftijd. Ze zijn niet te verplaatsen, zowel niet met normale methodes als met magie. Het beschadigen van de stenen lijkt zo goed als onmogelijk. Uitgraven van de stenen blijkt een onmogelijke opgave te zijn daar de stenen verbonden zijn met een ronde paalachtige uitsteeksel (diameter 15cm) die erg diep de grond in zijn gezet.
Er ligt een verslag voor van een groep avonturiers die beweren gezien te hebben hoe een groep dwergen een van deze zogenaamde stenen uit de uit steen bestaande ondergrond heeft verwijderd en mee heeft genomen.”

(De onderzoekscommissie heeft in gevolg van dit verslag de diefstal van een Dosforks cultuurhistorisch archeologisch artefact door het dwergenvolk aangegeven bij de raad van adel.)

Daar deze onderzoeksgroep na enige navragen erachter is gekomen dat deze zogenaamde “Ilhatamax” de oudste der demonen zou zijn, nemen wij de geloofwaardigheid van dit verhaal niet al te serieus. Maar afgezien van de vraag of wij een groepje avonturiers voor sterk genoeg aanzien om de eerste der demonen te bestrijden hebben wij ook de nodige vraagtekens bij het verhaal dat er een demon gevangen kan hebben gezeten in de inspiratiepaden. Om dit onderzoek alsnog compleet te houden voegen we nog wel een korte omschrijving toe van de gebeurtenissen.
 

Hoewel de militaire post verlaten was toen wij aankwamen hebben wij snel de orde kunnen herstellen. De aanwezige avonturiers waren, naar het bleek, nog niet eens meer dan een uur voor ons binnen gekomen en hadden een niet veel beter idee van wat er gebeurd was dan wij. De post was verlaten en duidelijk overvallen.

Het verhaal daarachter is voor de rest niet belangrijk voor de vragen die u stelde. Wat er over de loop van de dagen namelijk wel duidelijk werd was dat de tombe van de dwergen Koning Varar er in de buurt lag. En dat deze koning erg belangrijk was voor zijn volk, gezien hij het voor elkaar had gekregen om een demonachtig wezen vast te zetten in een soort paden.

Geen idee wat dan die paden waren, maar de avonturiers bleven er over doorgaan hoe je ze kon volgen als je de “stenen van Varar” bleef volgen, dat je je hoofd erin kon steken en misschien zelfs erover kon reizen.”

Voor verder onderzoek naar de inspiratiepaden van voor de grote veranderingen verwijs ik het gilde naar de gebundelde werken van de Octavius. Graag zou ik ook de vermelding willen maken dat de toevoegingen van E. Betschrijf die zich heeft verdiept in de laatste onderzoeken van Octavius over het opslaan van de krachten van de inspiratiepaden in een draagbare container en het mislukken hiervan. (zie ook: “De schaal van Octavius”.)

Wat we wel zeker is dat er door de recente val van het pantheon dingen zijn veranderd in hoe de inspiratiepaden werken. De verslagen van onze welbekende gildemeester Robert Nachtenzang geven een duidelijk beeld van de mogelijkheden die er bestaan en hoe gebruik te maken van de aanwezige krachten.

Gezien we allemaal de lessen hebben gevolgd die gebaseerd zijn op zijn verslagen en de door hem verzonnen lesmethodes zal ik deze niet hier herhalen, maar ter herinnering:

  • Systeem van de palen die op kruispunten staan van de inspiratiepaden.
  • Via deze palen kunnen wij relicten aansluiten
  • Deze relicten kunnen blijven functioneren op de krachten van de paal tot een gepaste afstand

Er is nog steeds wel verschil aanwezig hoe de verschillende volken gebruik maken van de inspiratiepaden. De Elfen lijken te “praten” met de paden door middel van dans, zang en beweging om samen met de paden de planten en bomen positief te beïnvloeden. Daarentegen lijken de dwergen de kennis te hebben om met “constructen” de krachten uit de paden rechtstreeks te kunnen gebruiken.

Ons eigen ras daar in tegen lijkt meer een tussenweg gevonden te hebben. Hoewel er gildeleden zijn die een aanpak hebben die nog het meeste weg heeft van ritualisme is deze aanpak beperkt tot het punt aan de paden waar het ritueel heeft plaatsgevonden. Wel geeft deze aanpak een grotere vrijheid in de mogelijkheden van de gebruik van de krachten.

De kracht en de macht van gilde komt vooral voort uit de inpsiratiepaden palen die we hebben ontwikkeld. Deze palen, die het gilde druk door het hele land aan het plaatsen is, geven de mogelijkheden om de kruispunten “aan te boren” op een mechanische wijze en stellen dan onze leden in staat om via een ritueel de door hen gemaakte relicten aan te sluiten. Dit geeft ons de vrijheid van afstand en gemak.

Vooralsnog ben ik er zeker van dat er meer is dan alleen een rivier van bruikbare energie waar wij als constructeurs vrije bevoegdheid over hebben. Zoals we allen weten is het nog steeds niet gelukt om relicten te maken die bedoeld zijn “schade aan levende” te doen. Alle wapens die het gilde geprobeerd heeft te maken kunnen simpelweg niet aangesloten worden aan een paal. Iets in de inspiratiepaden, of misschien zelfs wel de inspiratiepaden zelf, lijkt een bewuste keuze te maken om geen onderdeel te willen zijn van agressiviteit.

Feit blijft dat we onderzoeksverslagen hebben liggen van zowel priesters als magiërs dat de krachten die tot onze beschikking hebben niks te maken hebben met het goddelijke of de interne krachten die de magiërs tot hun beschikking hebben

Wij hopen hiermee het constructeursgilde van genoeg informatie te hebben voorzien voor een goed onderbouwde keuze bij de deze zware problemen.

In hoogachting en in afwachting van uw keuze,
Prof Dr Arghel Weetikveel van Reutel tot Pruttel.